euskalkultura.eus

euskal diaspora eta kultura

Albisteak rss

Patagoniako euskaldun istorio baten lekukotasuna: Xiberoko Lakarritik Barilochera, Mandagaran familia

2009/05/26

Viviana eta Kelo Mandagaran beren kusiarekin [mila esker Monika Legartori eta Herria astekariari eman lankidetzagatik]
Viviana eta Kelo Mandagaran beren kusiarekin [mila esker Monika Legartori eta Herria astekariari eman lankidetzagatik]

PUBLIZITATEA

Tronpatuak dira euskal nortasunari mugak ipini eta Diasporari euskal izaera ukatzen diotenak, Diasporako euskaldunak Euskal Herriko edo euskal kulturako parte izango ez balira bezala. Kilometrotan urrun egoteak ez du beti ahaztura ekartzen eta horren berri eman dute historian zehar Zortzigarren Probintzia eraiki duten guztiek. Heldu diren lerroetan, bere eskarmentua kontatzen du Arnaud Mandagaran zuberotarrak. Umetan etxean entzunik zekien berak Argentinara joan ziren familiakoez. Entzundakoa, baina, errealitate bilakatu zen egun batean. Hona itsasoz bestaldeko bere askazia nola ezagutu eta bere sentitu zuen kontatzen duen istorio edo gogoeta.

Arnaud Mandagaran/Amenduze, Xiberoa. 1909an Pierre Lhandek bere liburuan zion hiru gauza behar zirela euskalduna izateko: izena euskalduna, Aitorren hizkuntzan trebezia eta Ameriketan osaba. Ez da euskaldunik Ameriketan osaba bat ez duenik. Nere familian halaber.

Berriki artio ez nintzen itsasoaren haindian zagon askaziaz biziki axola. Bainan gertakari batek hauek oro aldatuko zituen.

Huna nun 2006ean Argentinatik Viviana Mandagaran deitu anderearen gutuna heltzen zaidan zointan zion bere etorbidea Lakarrin aurkitu nahiz zabilala. Aitaniren sortherrian.

Xuberoko lurretan egin lehen egonaldian Vivianaren zoriona ikustekoa zen. Denbora guti barne bildu zituen familiako emaitza guziak. Bainan lehen bisita huntan ez baitzen burrasoen lurraz nahi bezain bat gozatu berriz etorri zen bere familiarekin ondoko urtean.

Karia huntara hemengo familiaren elgarretaratzeko baliatu ginen. Orotara hogeitazazpi bildu ginen mahain handi baten inguruan gure argentinar askaziari ongi etorri egin nahiz. Orduan ohartu ginen hemengoen artean berean batzuk elgar ezagutzen ginuela eta beste batzuk aldiz ez.

Orduan sortu zitzaidan Argentinara joaiteko mina.

2008ko azaroan Euskal Argentinak antolatu bidaian joan nintzen ene Lakarriko bi kusiak lagun.

Patalagoity Haurrideak Bariloche

[Barilocheko Patalagoity haurrideak; emaztearekin euskaraz --üskaz-- mintzatzeko plazera ukan zuen Ardaud Mandagaranek]

Mandagaran familiaz gain beste ahaide batzuen ezagutza ere egin dugu. Hala nola ene kusien familiarekin edo ene andrearenarekin. Azken huntan zer atsegina eta harridura ez dut izan xubetorrez mintzatu zaidalarik andrea. Patalagoity izenekoa, aita Arberatzeko zuela eta ama Mendikotarra salatu daut eta urrikal nendin eskatu hitz batzu ahantzten zitzaizkiolarik. Ama zenarekin euskaraz hitz egiten zuen eta sekulan ez Euskal Herrian izanikan ere euskaraz trebe.

Handik landa Barilochen izan ginen Vivianaren agurtzen. Iparraldean egin bidaiaz oraino xoratua eta Euskal Herrira bizitzera jiteko ametsetan.

Bidaia eta elgarretaratze hauetarik landa ikaspen bat  jaso dut : ala Argentinan ala Euskal Herrian urruneko familien bisitak elgarretaratzen gaituela, familiako eremua zabaltzen, loturak berpizten eta azkartzen.

Argentinar euskaldunek euskal erroekilako duten atxikimendua ikaragarria da. Eskaintzen daukuten ongi etorri eta maitasuna hango eremuen idurikoa da. Mugarik gabekoa.

Amenduzetik, Zuberoan, Arnaud Mandagaran. 2009ko otsailean.



« aurrekoa
hurrengoa »

© 2014 - 2019 Basque Heritage Elkartea

Bera Bera 73
20009 Donostia / San Sebastián
Tel: (+34) 943 316170
Email: info@euskalkultura.eus

jaurlaritza gipuzkoa bizkaia